زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

سنت (اصول)





دومین منبع استنباط به اتّفاق تمامى فقها ى اسلام، سنّت است.


۱ - اصطلاح سنت



سنّت در اصل عبارت است از آن چه به جز قرآن از نبی اسلام(صلى الله علیه وآله) صادر شده، چه قول باشد (که شامل کتاب و نوشته نیز مى شود) و چه فعل یا تقریر، مشروط به آن که مربوط به احکام شرعیه باشد.

۲ - دیدگاه فقهای امامیه



فقهای مکتب اهل بیت(علیهم السلام) سنّت را تعمیم داده و گفته اند: سنّت عبارت است از قول و فعل و تقریر معصوم، (پیامبر(صلى الله علیه وآله) و امامان اهل بیت(علیهم السلام)).


۳ - پانویس


 
۱. صفار، شیخ فاضل، المهذب فی اصول الفقه، ص ۶۵.    
۲. نملة، عبد الکریم، المهذب فی اصول الفقه المقارن، ج ۲، ص ۶۳۴.    
۳. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص ۱۴۱.    
۴. حکیم، سید محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص ۱۲۲.    



۴ - منبع


آیة الله مکارم شیرازی،دائرة المعارف فقه مقارن،ج۱.    


رده‌های این صفحه : اصول فقه | سنت | مباحث حجت




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.